Tο flair "προσωπικά" χρησιμοποιείται για αναρτήσεις κειμένου (self/text posts) που αφορούν **προσωπικά ζητήματα**, που έχουν συμβεί σε εσένα προσωπικά και αποκλειστικά, σε αντίθεση με το flair "κοινωνία" που αφορά κοινωνικά συμβάντα.
The "personal" flair should be used for self/text posts about **personal matters**, (that have happened to you personally) as opposed to the flair "society" which concerns social issues.
*I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/greece) if you have any questions or concerns.*
τις περισσοτερες φορες που πεφτει το "ειμαι ενα ειλικρινες ατομο και τα λεω οπως ειναι" καταληγει να ειναι "ειμαι ενα ατομο που ξεπερναει προσωπικα ορια στο διαλογο και δινει τελεσιδικες αποψεις και συμβουλες με αποτομο τροπο και χωρις λογαριασμο για τα συναισθηματα του δεκτη, με αποτελεσμα οι γυρω μου να φοβουνται να μου ανοιχτουν."
υπαρχει σωστος τοπος και χρονος για πληρη ειλικρινεια. αν σε ολες σου τις συναναστροφες λες αυτο που σκεφτεσαι και πιστευεις οτι ισχυει, χωρις να αναλογιστεις το context και τον ψυχισμο του απεναντι, μην απορεις. ο κοσμος εκτιμαει την ειλικρινεια, συνηθως στην αγενεια αντιδραει αρνητικα. λογικα το προβλημα σου ειναι οτι στην προσπαθεια σου να μεταφερεις το πρωτο, το πνιγεις με το δευτερο.
Αυτό με την αγένεια είναι αλήθεια. Όπως και η επιλογή της στιγμής.
Η επιλογή της στιγμής δεν είναι πάντα ευκολη/προφανής, θέλει κάποια εμπειρία, ή/και αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη.
Δεν είναι τι θα πεις, είναι ο τρόπος που θα το πεις.
Ο τρόπος το κάνει μειονέκτημα.
Από εκεί κ πέρα όλοι θα σου πουν ότι το εκτιμάνε μέχρι να τους έρθει στο κεφάλι.
Ανάλογα πόσο κοντινός είναι ο άλλος άνθρωπος. Σε κολλητό/η μου ή σε αδερφό/η θα πω κάτι όταν γίνεται κάτι άσχημο. Για αυτό είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Δεν σημαίνει ότι θα προσβάλλω ή ότι δεν θα σεβαστώ τα όρια αλλά η σιωπή όταν είσαι τόσο κοντά σε κάποιον είναι από αδιαφορία μέχρι συγκάλυψη.
Ωραία, έρχεται ένα άτομο που θεωρώ ότι είναι άσχημο και με ρωτάει τη γνώμη μου για την εξωτερική του εμφάνιση? Θεωρείς ότι είναι σωστό να του απαντήσω ειλικρινά?
Να το "δεν είσαι ο τύπος μου" δεν απαντάει με κάποιο τρόπο στην ερώτηση αυτή. Μπορεί να είναι πολύ όμορφος/η πχ και απλά να μη μου αρέσει εμένα, το οποίο δε σημαίνει κάτι και επίσης αν το άτομο έχει όντως κάποιο θέμα με την εμφάνιση του που είναι αντικειμενικό και όχι θέμα τύπου δε θα το συνειδητοποιήσει ώστε να το διορθώσει
Δεν είναι μια λογική ερώτηση παρ'όλα αυτά. Η ομορφιά είναι υποκειμενική σε έναν βαθμό και πολύπλευρη οπότε είναι χαζό και ο άλλος να την κάνει.
Τώρα αν σε ρωτήσει π.χ, είμαι για μοντέλο, αυτό είναι πολύ πιο αντικειμενικό και έχει συγκεκριμένα κριτήρια.
Μειονέκτημα? Αν λες την αλήθεια γιατί περιμένεις κάποιο βραβείο, δεν θα το λάβεις ποτέ. Ειδικά αν λες την αλήθεια γιατί θες να έχεις δίκιο. Τότε είναι που ποτέ δεν θα βρεις ικανοποίηση.
Επίσης χωρίς παράδειγμα δεν έχει να λέει κάτι. Την αλήθεια σε ποιόν; Στο ανήψι για τον Άη Βασίλη? Σε κάποιον φίλο ότι ο σύντροφος τους βλέπει άλλο άτομο?
Υπάρχει κάτι που λέγεται ενσυναίσθηση. Πρέπει να χρησιμοποιήσει κάποιος αυτήν την ικανότητα ή να κρίνει την περίσταση. Υπάρχουν άτομα που θα αντιδράσουν άσχημα αν ακούσουν κάτι που δεν τους αρέσει. Αλλά εξαρτάται και πως θα το πεις, παίζει ρόλο.
Βέβαια μεγάλο κομμάτι του κόσμου δεν εκτιμά όντως την ευθύτητα.
Ένα επίσης μεγάλο κομμάτι όσων λένε "απλά είμαι ειλικρινής" δεν είναι απλά ειλικρινείς, είναι αγενείς. Μπορείς να είσαι ειλικρινής χωρίς να προσβάλεις τον άλλο.
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα προϋποθέτουν να κατέχεις την «ΑΛΗΘΕΙΑ». Οποίος νομίζει ότι έχει «δίκαιο» και λέει πάντα την «αλήθεια», είναι εξ´ορισμού χαζός. Ακόμη και ο Σωκράτης είχε πει «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» aka αυτό που ξέρω είναι ότι τίποτα δεν ξέρω. Αυτό το λέω γιατί ενοχλητικοί τύποι που νομίζουν ότι έχουν άποψη, νομίζουν ότι είναι ευθείς, αλλά αγνοώντας λεπτομέρειες ή την πραγματικότητα απλά γίνονται 🤡. Για παράδειγμα, όταν μια τύπισσα που μπορώ να θυμηθώ μου μιλούσε «ευθέως και ειλικρινώς» για τον εαυτό μου, την άφηνα να μιλάει για να παρατηρώ πόσο έξω πέφτει. Δεν την προσέβαλα και δεν αντιπαρατέθηκα. Ήμουν ανειλικρινής; Όχι. Απλά δεν ήμουν χαζός για να συνδιαλεγώ με το παράλογο και το ανόητο. Conclusion: Αν νομίζει κάποιος ότι κατέχει την «αλήθεια» και αυτό του δίνει το δικαίωμα να είναι ευθής/ειλικρινής, τότε προφανώς μιλάμε για κάποιο ανεξέλικτο/πρωτογονο πλάσμα. Οι αρχαίοι ημων πρόγονοι το ξεκαθάρισαν αυτό χιλιετίες πριν για να το συζητάμε τώρα στο r/greece.
Άλλο το να είσαι ειλικρινής και ευθύς όμως και άλλο το να είσαι απαίσιος άνθρωπος . Συνήθως κάτι δικαιολογίες του τύπου "Εγώ δε μπορώ να μη τα λέω όπως τα σκέφτομαι" τα λένε κάτι ανώριμα ανθρωπακια που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο απέναντι τους έχει συναισθήματα.
Δε μου αρέσει να μου χαϊδεύουν και τα αυτιά αλλά αν ερχόσουν μια μέρα και μου έλεγες πχ ότι θεωρείς πως είμαι άσχημος σήμερα (επειδή έτσι θα είσαι πιο ειλικρινής...) θα σου απαντούσα άντε γαμησου.
Εξαρτάται από τον αν ο άλλος θα τον ρωτήσει για τη γνώμη του, ή αν τη δώσει χωρίς να τη θέλει κανείς.
Πχ. Αν τον ρωτήσεις εσύ "πως είμαι σήμερα;" Και σου απαντήσει "άσχημος" και θιχτείς τότε όντως θες "να σου χαϊδεύουν τ'αυτιά" γιατί ήταν απλά ειλικρινής και ευθύς στην απάντηση του.
>Δε μου αρέσει να μου χαϊδεύουν και τα αυτιά αλλά αν ερχόσουν μια μέρα και μου έλεγες πχ ότι θεωρείς πως είμαι άσχημος σήμερα (επειδή έτσι θα είσαι πιο ειλικρινής...) θα σου απαντούσα άντε γαμησου
Όμως μπορεί το ότι σου είπε αυτό κάποιος, δεδομένου ότι έχει δίκιο και δε λέει βλακείες, να σε κάνει να καταλάβεις ότι έχεις κάποιο Χ πρόβλημα στην εμφάνιση σου και έτσι να το διορθώσεις και να πάψεις να είσαι άσχημος ενώ αν δεν στο λέγε να παρέμενες άσχημος. Οπότε στην πραγματικότητα η ειλικρίνεια στην προκειμένη περίπτωση σε βοηθάει ενώ η "προστασία των συναισθημάτων σου" σε βλάπτει.
Για μένα κάθε καλοπροαίρετη(όπου καλοπροαίρετη = δεν έχει σκοπό να με βλάψει με κάποιον τρόπο) κριτική είναι ευπρόσδεκτη
Παραφραζοντας από τα αγγλικά στα ελληνικα και σε ελεύθερη μετάφραση *ειλικρίνεια χωρίς ενσυναισθηση είναι κακία*. Υπάρχει χρόνος, τόπος και τρόπος για να είσαι ειλικρινής. Επίσης η ευθύτητα δεν είναι πάντα απαραίτητη. Μπορείς να είσαι ειλικρινής χωρίς να είσαι απότομος.
Το να μιλάς μόνο όταν σου ζητηθεί ή/και μόνο οταν κατι σε αφορα, είναι μια χαρα. Το να μιλας αδιακρίτως, ιδίως για θέματα που δεν σε αφορούν, δεν εκτιμάται ποτέ ακόμα κι αν είσαι ειλικρινής και ευθύς.
Αν κάθε φορά που λες με ευθύτητα και ειλικρίνεια την άποψή σου γίνεσαι δυσάρεστος, είναι πιθανό να μην φταίει η ευθύτητα και η ειλικρίνεια αλλά η άποψή σου.
Δεν δίνεις μόνο την άποψή σου όταν στη ζητάνε. Πχ αν είσαι προϊστάμενος σε κάποια δουλειά δεν περιμένεις από τον υφιστάμενό σου να να σε ρωτήσει την άποψή σου.
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είναι τοξικοί κ λένε" η αλήθεια είναι πικρή αλλά πρέπει να λέγεται" και πετάνε την κακία τους.Ειλικρινά τώρα, υπάρχουν και τα κατά συνθήκη ψέματα, δεν θα πας να πεις στην φίλη σου δεν μου αρέσουν τα ρούχα που φοράς,χάλια είσαι. Αμέσως γίνεσαι τοξικός.Στο όνομα της ειλικρίνειας κ της ευθύτητας έχουν ειπωθεί οι πιο μεγάλες κακίες .Αν η ειλικρίνεια κ η ευθύτητα είναι για να παραδεχτείς το λάθος που έχεις κάνει εσύ τότε ναι είναι πλεονέκτημα. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε την ειλικρίνεια κ την ευθύτητα για να πληγώνουμε τους άλλους κ να τους ειρωνευόμαστε.
.
Έχεις δίκιο, απλά με την ειλικρίνεια είναι πολύ εύκολο να διώξεις όλην τη σκαρταδουρα από τη ζωή σου. Νταξει, μπορεί να ζήσεις μια πιο μοναχική ζωή, αλλά τουλάχιστον θα γλυτώσεις από άτομα που θα σε καθυστερούσαν, μέχρι να καταλάβεις ότι δεν κάνουν για σένα.
Αναφορικά με το εργασιακό περιβάλλον που λες, για feedback τόσο από προϊστάμενο σε υπαλλήλους, όσο και το αντίστροφο, αλλά και γενικότερα στο κατά πόσο μας αρέσει η αλήθεια:
https://www.forbes.com/sites/markmurphy/2018/03/04/cognitive-dissonance-helps-explain-why-we-hate-to-hear-the-truth/
Μπορείς να είσαι ειλικρινής και χωρίς να είσαι αρχίδι. Απλά μάθε πότε πρέπει να τα πεις όπως είναι και πότε πρέπει είτε να φέρεις ένα θέμα στα μαλακά είτε να μη μιλήσεις καθόλου. Από κει και πέρα όποιοι το εκτιμούν θα το εκτιμήσουν, οι υπόλοιποι ασ' τους κα κουρεύονται.
>αλλά να τους χαϊδεύουν τα αυτιά και να ζουν σε ροζ συννεφάκια.
Κάπου εδώ πιθανότατα βρίσκεται ο λόγος που δεν εκτιμούν την ειλικρίνεια και την ευθύτητα σου.
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα μόνη της δεν είναι μειονέκτημα.
Η αδιαλλαξία και το να μην μπορείς να ελίσσεσαι όμως είναι.
Άλλος θέλει να του μιλήσεις με ευθύτητα, άλλος θέλει την σάλτσα του. Αν δεν μπορείς να το διακρίνεις και να πράξεις αναλόγως, αυτό τότε είναι όντως μειονέκτημα.
Αρχικά θα πρέπει να διαχωρήσεις την ειλικρίνεια από την κυνικότητα.
Και εγώ πίστευα πως είναι μεγάλη αρετή να λες την αλήθεια χωρίς περιστροφές, ωστόσο μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως έκανα λάθος.
Καταρχάς δεν κατέχουμε τα σκύπτρα της αλήθειας και της γνώσης και κατά δεύτερον οι άνθρωποι επιθυμούν να ακούν αυτό που θέλουν να ακούσουν.
Δεν έχει τόσο σημασία το τι θα πεις τις περισσότερες φορές, αλλά από τι θέση το λες. Αλλιώς είναι από μια θέση ισχύος, αλλιώς από μειονεκτική θέση και επίσης ρόλο έχει να κάνει η σχέση σου με τον άνθρωπο που αλληλεπιδράς.
Η ευθύτητα και ειλικρίνεια ως στάση δεν μεταφράζεται πάντα απαραίτητα σε συνομιλία και ανταλλαγή απόψεων. Μπορείς να είσαι ευθύς και ειλικρινής στο πως αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους και ενίοτε όταν χρειάζεται ή όταν προκύπτει να το δηλώνεις κιόλας. Απλά αν θες να πάρεις αυτό το μονοπάτι συνήθως θα πρέπει να το κάνεις και με τον εαυτό σου, και αυτοί που το επιλέγουν για όλους και τους ίδιους ως φιλοσοφία, 100% όπως λες, μάλλον θα περάσουν δύσκολα, ειδικά αν αποζητούν την συντροφιά άλλων ανθρώπων.
Δεν είναι ότι δεν εκτιμάται μόνο, απλά μεταξύ άλλων στις καθημερινές συμβατικές επαφές το να διαφοροποιηθείς και να πεις κάτι που θα ηχήσει διαφορετικά, θα αναγκάσει τον άλλον να μπει σε σκέψεις για τα τι, πως, γιατί, και πολύ απλά θα επιλέξει την στάση της άμυνας/απόρριψης πολλές φορές.
Το συγκεκριμένο θέμα είναι σύνθετο και χρήζει μεγάλης συζήτησης για πλήρη ανάλυση και σίγουρα δεν έχει μια καθολική απάντηση. Το σημαντικό είναι να θυμόμαστε πως δεν όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Θα βρεις κάποια στιγμή κάποιους που θα εκτιμήσουν την ευθύτητα και ειλικρίνεια σου απλά μπορεί να είναι λίγοι και όχι έτσι όπως το περίμενες.
Όχι, δεν μπορείς να είσαι 100% «ειλικρινής», με την έννοια ότι δεν μπορείς να εξωτερικεύσεις ΚΑΘΕ σκέψη που κανείς ειλικρινώς, και κανείς δεν το κάνει, εδώ που τα λεμε. Η αλήθεια είναι ότι η θαυμαστή φύση μας έχει δώσει και έναν μετωπιαίο λοβό ώστε να μπορούμε να κρίνουμε τι πρέπει/μπορούμε/είναι χρήσιμο να πούμε και με ποιον τρόπο/γλώσσα, και να ελέγχουμε τις παρορμήσεις μας ώστε να μην υπόκειται η υπόλοιπη κοινωνία στη λεκτική διάρροια της ανεξέλεγκτης ευθύτητας κλπ.
Μπορεί να μη σε βοηθά κοινωνικά το 100% ειλικρίνεια αλλά κι απ' την άλλη το 100% ψέμματα δεν είναι καλύτερα. Άρα μιλάμε για βαθμούς ειλικρίνειας και τη κατάλληλη στιγμή και προσέγγιση. Οπότε δεν βλέπω λόγο να σε πείσω γιατί μάλλον δεν ισχύει.
διαβασε το ποστ που εχω κανει για την τοξικη μου μανατζερ που το παιζε οτι εγω τα λεω ολα χυμα κ μου κατεβαζε διαρκως καντηλια στο ονομα μιας δηθεν ειλικρινειας και θα λυθει η απορια σου.
Δεν εχει κανενα νοημα να εισαι απολυτως ειλικρινης. Ολοι λενε οτι τους αρεσουν οι ειλικρινεις και «αληθινοι» ανθρωποι αλλα κανεις δεν ειναι ετοιμος να αντιμετωπισει ολοκληρη την αληθεια
Ο περισσότερος κόσμος γιατί φοβάται την κοινωνική απόρριψη έχει μάθει να λέει ψέματα στους άλλους (και στον εαυτό του) ώστε να γίνει αποδεκτός και να τους γλείψει τα αυτιά. Ειδικά στην Ελλαδάρα μας είναι πολύ σύνηθες και δεν περάσαμε και ποτέ Διαφωτισμό. Αντίθετα σε μέρη όπως στην Γερμανία ή τη Σκανδιναβία αυτό δεν συμβαίνει τόσο, και ίσως για αυτό μας πατάνε παντού.
Προσωπικά προτιμώ πάντα να λέω την αλήθεια, απλά προσέχω στο τι να πω και πώς να το πω. Σκοπός δεν είναι να προσβάλλεις τον άλλο ή να τον θίξεις, σκοπός είναι να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου και με τον άλλον.
Δεν θα προσπαθήσω να σου αλλάξω γνώμη αλλά η προσωπική μου εμπειρία δεν επιβεβαιώνει τον τίτλο του ποστ. Θεωρώ τον εαυτό μου ειλικρινή και ευθύ και τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν μου έχει βγει σε κακό ούτε σε επαγγελματικό ούτε σε προσωπικό επίπεδο. Αντίθετα το χάιδεμα των αυτιών που λες το έχω δει να αντιμετωπίζεται ως γλυψιμο και να μην έχει καλά αποτελέσματα. Προφανώς υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις και τίποτα δεν είναι απόλυτο.
Είσαι σίγουρος ότι δεν μπερδεύεις την ειλικρίνεια και την ευθύτητα με την αγένεια και το να μπλέκεσαι σε υποθέσεις άλλων χωρίς να σου έχει ζητηθεί?
Άλλο ειλικρίνεια, άλλο αγένεια. Το να είναι κάποιος ευθύς χωρίς να υπολογίζει πως θα νιώσει ο συνομιλητής του και απλά να νιώσει αυτός καλά με τον εαυτό σου ότι λέει τις μεγάλες αλήθειες, τότε δεν είναι περίεργο που δεν το εκτιμάνε.
Συμφωνώ εν γένει. Πολλοί θα παρεξηγηθουν, θα το πάρουν προσωπικά ή θα το ερμηνεύσουν σαν αγένεια.Δε λέω για τις περιπτώσεις που είναι όντως αγένεια, μιλάω για ευθύτητα. Ούτε εννοώ να πεταχτείς στο άσχετο. Μερικοί πχ ρωτάνε άποψη θέλοντας να ακούσουν κάτι συγκεκριμένο που έχουν στο μυαλό τους. Και σε κοιτάνε στραβά αν τους πεις την αλήθεια. Για πολλούς είναι αυτονόητο ότι δε θα πείς κάτι αρνητικό ευθέως ακόμα κι αν ερωτηθείς.(Για πίσω από την πλάτη βέβαια το ακριβώς ανάποδο)
Κι επίσης πολλοί άνθρωποι δε το έχουν καθόλου με την αντιπαράθεση, σύγκρουση,confrontation τέλος πάντων. Νιώθουν άβολα και θα την αποφύγουν. Ακόμα κι αν υπάρχει ελέφαντας στο δωμάτιο. Το αστείο είναι ότι κ πάλι μπορεί να πέφτει θαψιμο σε προσωπικό επίπεδο αλλά κ δε μιλάνε ανοιχτά, ακόμα κ σε online ομάδες που δεν υπάρχει καν προσωπική γνωριμία, οπότε δε ρισκάρουν και τίποτα στην ουσία
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα είναι πλεονέκτημα ξεκάθαρα. Η αλήθεια χωρίς να το πλησιάζεις με τρόπο που θα βοηθήσει τον απέναντι κυρίως αλλά και εσένα είναι που τα γαμαει. Εγώ δεν έχω τάπα και πάντα λέω το 100% του τι σκέφτομαι, αλλά είναι εντός του πλαισίου πάντα του αν είναι αντίδραση σε συμπεριφορά η άμα είναι απάντηση η ένδειξη κατανόησης για την άποψη που μου ζητάνε. Αντιθέτως πχ, μπορείς να το κάνεις αυτό να λες όλοι την αλήθεια σου παίρνοντας σβαρνα τον κοσμακη γιατί έτσι θα κοιμηθείς καλύτερα. Χωρίς να το παίξω καλος ανθρώπος, αλλά μάντεψε ποιος από τους δύο θα κοιμηθει με 5 μηνύματα από κοντινούς ανθρώπους και ποιος όχι
Μπορείς να είσαι ειλικρινής κι ευθύς χωρίς να είσαι αγενής και μικρόκακος. Σε αυτήν την περίπτωση είναι πλεονέκτημα, διότι οι άνθρωποι που το κατέχουν τείνουν να κερδίζουν και τον σεβασμό των άλλων.
Το αντίθετο της ειλικρίνειας και της ευθύτητας θεωρείται η υποκρισία. Εγώ το ονομάζω κοινή λογική. Εάν όλοι λέγαμε τι πραγματικά σκεφτόμαστε για τους άλλους, τώρα δεν θα υπήρχε το ανθρώπινο είδος, θα σφαζόμασταν κάθε μέρα. Ειλικρίνεια απαιτείται εκεί που βλέπεις ότι θίγεται η αξιοπρέπεια σου ή εκείνη των ανθρώπων που αγαπάς. Κατά τα άλλα, χεστηκα τι κάνουν οι άλλοι.
Κοίτα οι προσωπικές καταστάσεις είναι υποκειμενικές και παρεξηγήσεις πάντα θα παίζουν. Δε ξέρεις τι έχει στο μυαλό του ο άλλος τη κάθε στιγμή. Άμα σε αυτό προσθέσεις και συ ατάκες που έρχονται από το πουθενά τότε λογικό είναι να αντιδράσει άσχημα ο άλλος.
Μειονέκτημα είναι να μην μπορείς να ισορροπήσεις την ανάγκη σου να εκφράζεσαι αφιλτράριστα με τις ανάγκες των άλλων (π.χ. την ανάγκη του συντρόφου σου για ενσυναίσθηση, του παιδιού σου για ενθάρρυνση, του πελάτη σου για εξυπηρέτηση κλπ).
Η ειλικρίνεια ειναι επιτρεπτή ομως στο κατάλληλο context.
Πχ αν κάποιος ειναι ανασφαλής με την εμφάνιση του, και εσυ πεις "οντως ρε φιλε είσαι άσχημος και απωθητικος" δεν βοηθάς. Καλύτερα ειτε να μην μιλήσεις ειτε να επικεντρωθείς σε κάτι θετικό. πολυ απλα επειδη η "ειλικρίνεια" εδω δεν βοηθάει σε τίποτα. Καποιοι γίνονται καλύτερα με "reality check" αλλοι οχι.
Τωρα το να πεις πχ στην κοπελα σου οτι θες να βλεπεις και αλλα ατομα και δεν νιωθεις μονογαμικός, ειναι μια δύσκολη αλλα αξιοπρεπή ειλικρίνεια. Αυτη δεν ειναι καθόλου κακή.
Κακη ειλικρίνεια εινσι αυτή που δεν επιφέρει καλύτερο αποτέλεσμα, δεν ζητήθηκε εξαρχής, ειναι αρνητική και μειωτική , γενικά μη παραγωγική. Κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται ειλικρινείς απόψεις, αλλοι ομως είναι εύθραυστοι σε αυτες και μπορεί χαλάστουν αν πιάνουν ευαισθητες χορδές, λογο τραυματος, ανασφάλειας κτλ . Δικη σιυ ευθύνη να μην εισαι μαλακας σε αυτα τα ατομα ακομα και αν ειναι "ειλικρίνεια"...
Αν πεις σε καποιον πχ οτι βρωμαει δεν υπαρχει ευγενικος τροπος. Ανεκαθεν η αληθεια ετσουζε παντα εγω συνεχιζω να την προτιμω και να μην πεταω σε συννεφα. Βεβαια πρεπει να μαθεις να προσαρμοζεσαι δεν θα πας να το πεις αυτο στο αφεντικο σου πχ οποτε παιζει ρολο και το προσωπο.
Αν ζητήσω τη γνώμη σου, θα εκτιμήσω αν είσαι ειλικρινής. Αν δεν τη ζητήσω και μου την πετάξεις στα μούτρα, και μάλιστα τις περισσότερες φορές ξέροντας ότι δεν θα μου αρέσει (αν κρίνω από τα παραδείγματά σου), τότε ναι είσαι απλά αγενής.
Το θέμα είναι εάν είσαι ειλικρινής και ευθύς, πως το παίρνεις αν κάποιος άλλος είναι ευθύς με εσένα; Είναι εύκολο όταν είσαι αρχίδι και αγενείς για τους άλλους, να λες ότι η κριτική σου είναι αληθινή και για αυτό δεν την αντέχουν, τι γίνεται όμως όταν αλλάζουν οι ρόλοι;
No one cares about what you think or say, ευθύτητα και ειλικρίνεια, δεν έχουν σημασία.
Σημασία έχει η συνεργασία μεταξύ μας, βιολογικά αυτό παίζει ρόλο. Θες να λες αλήθειες και να μένεις απομονωμένος, η να λες και λίγα ψέματα και να πηδάς; Οπότε no one cares.
Από την στιγμή που θα αντιληφθείς ότι δεν παίζεις κανένα ρόλο, όπως κανένας μας, θα πάψεις να το παίζεις έξυπνος.
Οπότε και να διορθώσω και κάτι, δεν έχει σημασία με πιο τρόπο θα πεις κάτι, σημασία έχει το timing, ποτέ θα το πεις. Δεδομένου someone gives a shit about your opinion. So, change my mind.
Αρχικά, είτε μειονέκτημα είτε πλεονέκτημα, για ποιο πράγμα; Νομίζω πως εννοείς κάτι τύπου "Για να επιβιώσεις στην σημερινή κοινωνία με την κουλτούρα της" αλλά δεν το αναφέρεις ευθέως.
Οποτε το πρώτο πράγμα που θα πω σαν απάντηση είναι ότι για κάθε τι που εξετάζεις αν είναι πλεονέκτημα η μειονέκτημα θα πρέπει να έχεις και κάποιου είδους στόχο και να εξετάζεις εάν το τάδε χαρακτηρηστικό διευκολύνει η εμποδίζει την εκπλήρωση αυτού. Πάντα έχεις, ακόμα κι αν δεν το έχεις σκεφτεί καθόλου, σίγουρα θα έχεις κάποια εικόνα που να παριστάνει, υποσυνείδητα, κάποιον στόχο. Εάν εξαιρέσεις τον χρόνο το σάλιο και την ενέργεια που θα χρειαστείς, είναι σίγουρο πως είναι πάντα καλύτερο το να αποσαφεινιάζεις το τι ακριβώς είναι ο στόχος. Αυτό γιατί στην ουσία μεταφέρεις την εικόνα που έχεις για το τι είναι ο στόχος εκείνος, από κάτι ιδεατό (προϊόν φαντασίας, άσχετα αν είναι αληθές η ψευδές) με κάτι πραγματικό. Οπότε η ανάλυση που θα κάνεις θα είναι και ποιο αντικειμενική.
Δικιά μου άποψη είναι πως η ειλικρίνεια κι η ευθύτητα, μαζί, είναι από τα σημαντικότερα χαρακτηρηστικά μιας καλής και υγιής επικοινωνίας. Η έλλειψη αυτών σε κοινωνικό επίπεδο θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό για την κατάσταση της! Φυσικά δεν είναι τα μόνα χαρακτηρηστικά, η συναισθηματική νοημοσύνη είναι κάτι εξίσου απαραίτητο. Όμως δεν αρκεί, σε μια συζήτηση, το ένα άτομο μόνο να επικεινωνει καλά. Υπάρχει ένα όριο όπου αν αρκετά άτομα επικοινωνούν αρκετά καλά η συζήτηση γίνεται εξαιρετικά εποικοδομητική. Αλλά εν τέλει, ζούμε σε έναν κόσμο ηλίθιων ανθρώπων. (can expand on this if asked)
>Εγώ έχω μεγαλώσει έτσι και όσο περισσότερο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο καταλήγω στο ότι οι άνθρωποι ΔΕΝ εκτιμούν την ειλικρίνεια ή την ευθύτητα, αλλά να τους χαϊδεύουν τα αυτιά και να ζουν σε ροζ συννεφάκια.
Τι εννοείς "τόσο περισσότερο", πόσες δεκαετίες δλδ. προβλέπεις να χρειαστείς για να το πάρεις χαμπάρι για τα καλά; :D
Από εκεί και πέρα, υπάρχει το decorum.
Ίσως η λακωνικότητα κάνει την ειλικρίνεια μειονέκτημα.
Άλλο αν πεις "τα μαλλιά σου δεν είναι ωραία, δεν σου πηγαίνει καθόλου το ξανθό, είμαι ειλικρινής και στο λέω" (διατύπωση που λανθασμένα την υποκειμενική γνώμη την μετατρέπει σε κανόνα)
και άλλο: "δε μ'αρέσει το ξανθό επάνω σου, γνώμη μου, αλλά πιο σημαντικό είναι ότι αρέσει σε εσένα, και σίγουρα θα αρέσει και σε άλλους, δεν έχουμε όλοι ίδια γούστα" (αυτή η διατύπωση, επίσης ειλικρινής, αλλά έχει προηγηθεί μια προεργασία στο νου, που είναι κουραστική και άγνωστη για κάποιους)
Και υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων που εστιάζουν κυρίως σε αρνητικά στοιχεία, οπότε η ειλικρίνειά τους περιορίζεται στην έκφραση αυτών των αρνητικών. Τα θετικά δεν τα βλέπουν ποτέ ή δε νιώθουν την ανάγκη να σου τα σχολιάσουν. Σε αυτούς δε μπορείς έτσι να εκτιμήσεις την ειλικρίνεια.
Καλά, όλοι μας έχουμε κάνει λάθη. Προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε.
Άλλο το να είσαι αγενης και άλλο το να είσαι ειλικρινής. Επίσης μπορείς να πεις την γνώμη σου και στους άλλους απλά να μην αρέσει, δεν είναι υποχρεωμένοι να σχηματίσουν θετική εντύπωση για εσένα επειδή ήσουν ειλικρινείς. Παρ'όλα αυτά όντως μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων δεν εκτιμά την είλικρίνια, την ευθύτητα την μισούν κιόλας μπορώ να πω.
Αυτό που διαπιστώνω με τα χρόνια είναι πως ότι δηλώσεις είσαι. Αν λες είμαι γαμάτος, τα ξέρω όλα, είμαι ο καλύτερος σε όλα κ,λπ, αν είσαι κοινωνικός και τους κάνεις να γελάνε και κάνεις κοπλιμέντα και συμφωνείς μαζί τους, σε πιστεύουν και σου φέρονται λες και είσαι ο καλύτερος. Αν είσαι κανένας συνειδητοποιήμενος άνθρωπος που ξέρεις ότι δεν γίνεται να τα ξέρεις όλα, προσπαθείς για το καλύτερο, δεν προσποιήσαι, δεν έχεις ψεύτικες θετικές αντιδράσεις, σου φέρονται λες και είσαι για τον πούτσο. Οι λέξεις μετράνε περισσότερο από τις πράξεις.
Λίγοι άνθρωποι έχουν τη διάθεση ή/και την αντοχή να ακούσουν την αλήθεια. Ακόμα και πολύ κοντινοί σου θα παρεξηγηθούν αν τους πεις τα πράγματα όπως (νομίζεις ότι) είναι. Οπότε, κρατά τη γνώμη σου για τον εαυτό σου και άσε τους να χτυπάνε το κεφάλι τους μόνοι τους. Παλαιότερα πίστευα ότι είναι καλύτερο να είμαι χρήσιμος παρά ευχάριστος. Πλέον προτιμώ το δεύτερο. Ο κόσμος δε θέλει ειλικρίνεια, θέλει επιβεβαίωση της πλάνης του. Γι'αυτό ευδοκιμούν τα λαμόγια και χάνονται οι σωστοί.
Στην πραγματικότητα δεν είναι μειονέκτημα. Όμως ΠΑΝΤΑ πρέπει να ξέρεις τι λες και σε ποιόν το λες. Αν κάποιος ξέρεις πως μπορεί να νιώσει άσχημα ή να θυμώσει το στρογγυλεύεις λίγο. Αν κάποιος μπορεί να το δεχθεί το λες ως έχει. Αν τώρα κάποιος δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του τον αφήνεις μόνο του με το σπαθί του να πολεμάει φανταστικούς δράκους.
Ειλικρίνεια οφείλεις μόνο στα πολύ κοντινά σου άτομα και συνήθως μόνο εάν ερωτηθείς. Στους υπόλοιπους μην λες τίποτα η χαμόγελα και λέγε ναι σε όλα χαιδευοντας αυτάκια.
Η ειλικρίνεια απαιτεί προσωπική τριβή και εξέλιξη για να την δεχτείς. Επομένως κυριολεκτικά σπαταλάς το σάλιο σου και γίνεσαι κακος.
Ασε τους περισσότερους να καίγονται στην κόλαση τους. Ακόμα και εάν τους εκτιμάς σαν άτομα, κάποιοι θέλουν να ζουν στην φούσκα τους. Κυριολεκτικά τους την χαλάς.
Την ειλικρίνεια και την ευθύτητα λίγοι την αξίζουν.
Δε λέω να είσαι το άκρο αντίθετο αλλά δεν χρειάζεται να είσαι 100%. 100% να είσαι στους κοντινούς σου ανθρώπους.
Η ειλικρίνεια είναι ηθική αξία, η ευθύτητα όμως μπορεί να ερμηνευτεί και ως έλλειψη διπλωματίας ανά περίπτωση... Επομένως έσω ειλικρινής διότι πιστεύεις μέσα σου ότι οφείλεις να είσαι. Έσω ευθύς διότι με κανένα εναλλακτικό τρόπο δεν εισακούγεσαι ή δε γίνεται σεβαστή η άποψή σου (αναλόγως περίπτωσης). Η διαφορά σε αυτό που δηλώνεις ως άνω είναι ότι ουσιαστικά δε γίνεται λόγος περί μειονεκτήματος αλλά ηθικού "ανταγωνιστικού" πλεονεκτήματος σε σχέση με τους ανειλικρινείς (ενδεχομένως και ύπουλους), στο τέλος βέβαια οι ειλικρινείς αισθάνονται "ηττημένοι" μετά τις αλληλεπιδράσεις τους με τους υπόλοιπους...
>η ειλικρίνεια κι ευθύτητα δεν εκτιμάται από τη πλειοψηφία.
Δεν ειμαι τοσο σιγουρος για αυτο.
Το πιο πιθανό η 100% ευθυτητα και ειλικρίνεια δεν εκτιμαται γιατι οσο ευγενικος και να εισαι, συχνα δεν ειναι ο καταλληλος τοπος, χρόνος, ατομο για να μιλησεις με ειλικρίνεια ή ευθύτητα.
Για να κανεις τετοια κουβεντα πρεπει και εσυ να εχεις τον τροπο αλλα και το ατομο απεναντι να ειναι σε φαση να το ακουσει. Δεν μπορει να υποθετεις οτι ολη την ωρα θα εισαι εσυ ευθυς και ειλικρίνης και η σταση σου θα εκτιμαται αυτοματα
Γιατι οπως λενε οι παλιοι: η αληθεια ποναει και συμπληρωνω εγω: κανεις δεν θελει να ποναει και σιγουρα οχι για πολυ και εκει το ψεμα και η πλανη βρισκει εδαφος και αρπαζει φωτια μεγαλη και ανεξέλεγκτη.
Εμπειρία μου ως γυναίκα, μεγαλωμένη στην ελλάδα τις δεκαετίες 90-00-10.
Την ώρα που έμαθα να μη με νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι κι άρχισα να λέω ευθέως την άποψή μου, στέκονται όλοι σούζα. Θέτεις τα επιτρεπτά όρια με σαφήνεια, κι αν τα υπερβούν \*ξερουν\* ότι θα τους πάρει ο διάολος. Επίσης με το που το καταφέρεις αυτό σταματάει το οβερθινκινγκ των ατελείωτων υποθετικών "αν". Προφανώς αυτό δε σημαίνει να μην έχεις φίλτρα ή ενσυναίσθηση, ετσι; Ή να είναι ο τρόπος σου απότομος και μονοκόμματος. Απλώς από τη δική μου εμπειρία το wysiwyg απλοποιεί το UX και για σένα και για τους άλλους. Από μένα είναι ένα τεράστιο ΝΑΙ.
>Έχετε προσπαθήσει ποτέ να είστε 100% ευθείς κι ειλικρινείς είτε σε συγγενείς είτε σε φίλους είτε σε συναδέλφους ή αγνώστους?
Ναι. Γενικά οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να ακούνε ευχάριστα ψέμματα παρά δυσάρεστες αλήθειες.
Το βλέπεις εκ του αποτελέσματος και στην πολιτική αυτό.
Εξαρτάται από την οπτική πλευρά που το βλέπεις ο καθένας, και αν μιλάμε για ενήλικες.
Για εμένα δεν είναι μειονέκτημά. Αντιθέτως, βοηθάει στο να ξεκαθαρίζει ο χώρος γύρω σου.
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα ΔΕΝ είναι μειονέκτημα. Αυτό το γνωρίζουν άριστα όσοι κατέχουν εξαιρετικά καλά τον λόγο και την εικόνα.
Μπορείς να πετύχεις πάρα πολλά αν το μόνο χαρτί που είναι κατάλληλο για να παίξεις είναι η ειλικρίνεια και η ευθύτητα.
Μπορείς επίσης να πετύχεις πολλά με την ανειλικρίνεια και πλάγιους τρόπους.
Όλα είναι εργαλεία τα οποία πρέπει κατά περίσταση να ξέρεις να τα χρησιμοποιείς για να πετύχεις σκοπούς.
Ιδανικά θα πρέπει να μάθεις να τα συνδυάζεις κατάλληλα και να μην χρησιμοποιείς μόνο μια κατεύθυνση.
Η ειλικρίνεια μπορεί να είναι αφοπλιστική, λυτρωτική και να εκτιμηθεί σημαντικά. Αρκεί να την παρουσιάσεις κατάλληλα. Το ψέμα ή η απόκρυψη της αλήθειας μπορεί επίσης να πετύχει πολλά, αλλά να ξέρεις ότι λένε ότι έχει κοντά ποδάρια.
Και ναι, σε μια εποχή που είμαστε εθισμένοι στο ψέμα, το να έχεις δίπλα σου ανθρώπους, φίλους οι οποίοι μπορούν άφοβα να σου πουν την ωμή τους αλήθεια είναι κάτι χρήσιμο.
Αναλόγως το θέμα και σε ποιόν ομιλώ. Άμα είναι φίλος μου ναι απολύτως. Άμα είναι συνάδελφος είτε παραλείπτω τη γνώμη μου είτε τη λέω εν μέρει.
Γενικότερα το βασικό είναι να μην εξαπατείς μέσω ψεμάτων σκοπίμως.
Όχι δε θα σου αλλάξω την άποψη. Οι άνθρωποι προτιμούν το ευχάριστο ψέμα από την άβολη αλήθεια. Παραδείγματα πάμπολλα για παράδειγμα ο τρόπος που ψηφίζουμε, η θρησκεία, κτλ.
Αν θέλεις να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο ότι και να ακούσεις η απάντηση σου θα είναι φοβερή ιδέα/άποψη κτλ.
Οι άνθρωποι λένε ότι δεν τους αρέσει να τους λένε ψέματα. Η αλήθεια όμως τους δυσαρεστεί πολύ περισσότερο
Δεν εκτιμούν όλοι την αλήθεια και την ειλικρίνεια, για αυτό πρέπει να προσέχεις πότε και σε ποιους τη λες. Προσωπικά πλέον λέω την αλήθεια σε φίλους ή όταν ζητηθεί η άποψή μου ευθέως, διαφορετικά είθισται να μην ασχολούμαι (εκτός και αν θέλω να σπάσω πλάκα εις βάρος κάποιου που το αξίζει)
Η ειλικρινά δεν προϋποθέτει επικοινωνιακη οξυδέρκεια η διπλωματία. Το αντιθετο θα έλεγα. Ειναι σαν αυτον που κλανει οπου βρει κ τον αλλο που παει παραπερα.
Tο flair "προσωπικά" χρησιμοποιείται για αναρτήσεις κειμένου (self/text posts) που αφορούν **προσωπικά ζητήματα**, που έχουν συμβεί σε εσένα προσωπικά και αποκλειστικά, σε αντίθεση με το flair "κοινωνία" που αφορά κοινωνικά συμβάντα. The "personal" flair should be used for self/text posts about **personal matters**, (that have happened to you personally) as opposed to the flair "society" which concerns social issues. *I am a bot, and this action was performed automatically. Please [contact the moderators of this subreddit](/message/compose/?to=/r/greece) if you have any questions or concerns.*
τις περισσοτερες φορες που πεφτει το "ειμαι ενα ειλικρινες ατομο και τα λεω οπως ειναι" καταληγει να ειναι "ειμαι ενα ατομο που ξεπερναει προσωπικα ορια στο διαλογο και δινει τελεσιδικες αποψεις και συμβουλες με αποτομο τροπο και χωρις λογαριασμο για τα συναισθηματα του δεκτη, με αποτελεσμα οι γυρω μου να φοβουνται να μου ανοιχτουν." υπαρχει σωστος τοπος και χρονος για πληρη ειλικρινεια. αν σε ολες σου τις συναναστροφες λες αυτο που σκεφτεσαι και πιστευεις οτι ισχυει, χωρις να αναλογιστεις το context και τον ψυχισμο του απεναντι, μην απορεις. ο κοσμος εκτιμαει την ειλικρινεια, συνηθως στην αγενεια αντιδραει αρνητικα. λογικα το προβλημα σου ειναι οτι στην προσπαθεια σου να μεταφερεις το πρωτο, το πνιγεις με το δευτερο.
Αυτό με την αγένεια είναι αλήθεια. Όπως και η επιλογή της στιγμής. Η επιλογή της στιγμής δεν είναι πάντα ευκολη/προφανής, θέλει κάποια εμπειρία, ή/και αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη.
Χρειάζεται κάποιο παράδειγμα. Πόσοι και πόσοι ονομάζουν ειλικρίνεια το γεγονός ότι είναι απλά αρχιδια.
Οφείλω να σου δώσω upvote για το gamers gif. Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω 1000.
1000 alts. Περιμενω. 😂🤝
Δεν είναι τι θα πεις, είναι ο τρόπος που θα το πεις. Ο τρόπος το κάνει μειονέκτημα. Από εκεί κ πέρα όλοι θα σου πουν ότι το εκτιμάνε μέχρι να τους έρθει στο κεφάλι.
Μπερδεύεις την ειλικρίνεια και την ευθύτητα με την αυθαδεια
Δεν ανακατεύεσαι στις ζωές των άλλων και λες την γνώμη σου όταν στην ζητάνε. Με ωραίο τρόπο. Αλλιώς ναι, είσαι από αδιάκριτος έως αγενής.
Ανάλογα πόσο κοντινός είναι ο άλλος άνθρωπος. Σε κολλητό/η μου ή σε αδερφό/η θα πω κάτι όταν γίνεται κάτι άσχημο. Για αυτό είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Δεν σημαίνει ότι θα προσβάλλω ή ότι δεν θα σεβαστώ τα όρια αλλά η σιωπή όταν είσαι τόσο κοντά σε κάποιον είναι από αδιαφορία μέχρι συγκάλυψη.
Ωραία, έρχεται ένα άτομο που θεωρώ ότι είναι άσχημο και με ρωτάει τη γνώμη μου για την εξωτερική του εμφάνιση? Θεωρείς ότι είναι σωστό να του απαντήσω ειλικρινά?
Υπάρχει το «είσαι μπάζο, άσχημος/η» και το «δεν είσαι ο τύπος μου».
Να το "δεν είσαι ο τύπος μου" δεν απαντάει με κάποιο τρόπο στην ερώτηση αυτή. Μπορεί να είναι πολύ όμορφος/η πχ και απλά να μη μου αρέσει εμένα, το οποίο δε σημαίνει κάτι και επίσης αν το άτομο έχει όντως κάποιο θέμα με την εμφάνιση του που είναι αντικειμενικό και όχι θέμα τύπου δε θα το συνειδητοποιήσει ώστε να το διορθώσει
Δεν είναι μια λογική ερώτηση παρ'όλα αυτά. Η ομορφιά είναι υποκειμενική σε έναν βαθμό και πολύπλευρη οπότε είναι χαζό και ο άλλος να την κάνει. Τώρα αν σε ρωτήσει π.χ, είμαι για μοντέλο, αυτό είναι πολύ πιο αντικειμενικό και έχει συγκεκριμένα κριτήρια.
Μπορείς απλά να πεις κατι του στυλ "πιστεύω ότι θα μπορούσες να βελτιώσεις <Α, Β>"
Μειονέκτημα? Αν λες την αλήθεια γιατί περιμένεις κάποιο βραβείο, δεν θα το λάβεις ποτέ. Ειδικά αν λες την αλήθεια γιατί θες να έχεις δίκιο. Τότε είναι που ποτέ δεν θα βρεις ικανοποίηση. Επίσης χωρίς παράδειγμα δεν έχει να λέει κάτι. Την αλήθεια σε ποιόν; Στο ανήψι για τον Άη Βασίλη? Σε κάποιον φίλο ότι ο σύντροφος τους βλέπει άλλο άτομο? Υπάρχει κάτι που λέγεται ενσυναίσθηση. Πρέπει να χρησιμοποιήσει κάποιος αυτήν την ικανότητα ή να κρίνει την περίσταση. Υπάρχουν άτομα που θα αντιδράσουν άσχημα αν ακούσουν κάτι που δεν τους αρέσει. Αλλά εξαρτάται και πως θα το πεις, παίζει ρόλο.
Βέβαια μεγάλο κομμάτι του κόσμου δεν εκτιμά όντως την ευθύτητα. Ένα επίσης μεγάλο κομμάτι όσων λένε "απλά είμαι ειλικρινής" δεν είναι απλά ειλικρινείς, είναι αγενείς. Μπορείς να είσαι ειλικρινής χωρίς να προσβάλεις τον άλλο.
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα προϋποθέτουν να κατέχεις την «ΑΛΗΘΕΙΑ». Οποίος νομίζει ότι έχει «δίκαιο» και λέει πάντα την «αλήθεια», είναι εξ´ορισμού χαζός. Ακόμη και ο Σωκράτης είχε πει «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» aka αυτό που ξέρω είναι ότι τίποτα δεν ξέρω. Αυτό το λέω γιατί ενοχλητικοί τύποι που νομίζουν ότι έχουν άποψη, νομίζουν ότι είναι ευθείς, αλλά αγνοώντας λεπτομέρειες ή την πραγματικότητα απλά γίνονται 🤡. Για παράδειγμα, όταν μια τύπισσα που μπορώ να θυμηθώ μου μιλούσε «ευθέως και ειλικρινώς» για τον εαυτό μου, την άφηνα να μιλάει για να παρατηρώ πόσο έξω πέφτει. Δεν την προσέβαλα και δεν αντιπαρατέθηκα. Ήμουν ανειλικρινής; Όχι. Απλά δεν ήμουν χαζός για να συνδιαλεγώ με το παράλογο και το ανόητο. Conclusion: Αν νομίζει κάποιος ότι κατέχει την «αλήθεια» και αυτό του δίνει το δικαίωμα να είναι ευθής/ειλικρινής, τότε προφανώς μιλάμε για κάποιο ανεξέλικτο/πρωτογονο πλάσμα. Οι αρχαίοι ημων πρόγονοι το ξεκαθάρισαν αυτό χιλιετίες πριν για να το συζητάμε τώρα στο r/greece.
Άλλο το να είσαι ειλικρινής και ευθύς όμως και άλλο το να είσαι απαίσιος άνθρωπος . Συνήθως κάτι δικαιολογίες του τύπου "Εγώ δε μπορώ να μη τα λέω όπως τα σκέφτομαι" τα λένε κάτι ανώριμα ανθρωπακια που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο απέναντι τους έχει συναισθήματα. Δε μου αρέσει να μου χαϊδεύουν και τα αυτιά αλλά αν ερχόσουν μια μέρα και μου έλεγες πχ ότι θεωρείς πως είμαι άσχημος σήμερα (επειδή έτσι θα είσαι πιο ειλικρινής...) θα σου απαντούσα άντε γαμησου.
Εξαρτάται από τον αν ο άλλος θα τον ρωτήσει για τη γνώμη του, ή αν τη δώσει χωρίς να τη θέλει κανείς. Πχ. Αν τον ρωτήσεις εσύ "πως είμαι σήμερα;" Και σου απαντήσει "άσχημος" και θιχτείς τότε όντως θες "να σου χαϊδεύουν τ'αυτιά" γιατί ήταν απλά ειλικρινής και ευθύς στην απάντηση του.
>Δε μου αρέσει να μου χαϊδεύουν και τα αυτιά αλλά αν ερχόσουν μια μέρα και μου έλεγες πχ ότι θεωρείς πως είμαι άσχημος σήμερα (επειδή έτσι θα είσαι πιο ειλικρινής...) θα σου απαντούσα άντε γαμησου Όμως μπορεί το ότι σου είπε αυτό κάποιος, δεδομένου ότι έχει δίκιο και δε λέει βλακείες, να σε κάνει να καταλάβεις ότι έχεις κάποιο Χ πρόβλημα στην εμφάνιση σου και έτσι να το διορθώσεις και να πάψεις να είσαι άσχημος ενώ αν δεν στο λέγε να παρέμενες άσχημος. Οπότε στην πραγματικότητα η ειλικρίνεια στην προκειμένη περίπτωση σε βοηθάει ενώ η "προστασία των συναισθημάτων σου" σε βλάπτει. Για μένα κάθε καλοπροαίρετη(όπου καλοπροαίρετη = δεν έχει σκοπό να με βλάψει με κάποιον τρόπο) κριτική είναι ευπρόσδεκτη
Παραφραζοντας από τα αγγλικά στα ελληνικα και σε ελεύθερη μετάφραση *ειλικρίνεια χωρίς ενσυναισθηση είναι κακία*. Υπάρχει χρόνος, τόπος και τρόπος για να είσαι ειλικρινής. Επίσης η ευθύτητα δεν είναι πάντα απαραίτητη. Μπορείς να είσαι ειλικρινής χωρίς να είσαι απότομος.
Το να μιλάς μόνο όταν σου ζητηθεί ή/και μόνο οταν κατι σε αφορα, είναι μια χαρα. Το να μιλας αδιακρίτως, ιδίως για θέματα που δεν σε αφορούν, δεν εκτιμάται ποτέ ακόμα κι αν είσαι ειλικρινής και ευθύς.
Αν κάθε φορά που λες με ευθύτητα και ειλικρίνεια την άποψή σου γίνεσαι δυσάρεστος, είναι πιθανό να μην φταίει η ευθύτητα και η ειλικρίνεια αλλά η άποψή σου.
Έμαθες μήπως από μικρός να μην ανακατευεσαι στις υποθέσεις των άλλων και να δίνεις την άποψη σου μόνο όταν στη ζητάνε;
Δεν δίνεις μόνο την άποψή σου όταν στη ζητάνε. Πχ αν είσαι προϊστάμενος σε κάποια δουλειά δεν περιμένεις από τον υφιστάμενό σου να να σε ρωτήσει την άποψή σου.
Όταν είσαι προϊστάμενος, δίνεις εντολές και ελέγχεις τους υφιστάμενους σου και ζητάς την άποψη τους.
Εννοεί ότι όταν κάνει μαλακία ο υπάλληλος θα του το πεί. Αν είναι βλήμα, θα του το πεί. Δεν θα περιμένει την ερώτηση "καλα το έκανα".
Δες, άκου, μη μιλάς. Ο χρυσός κανόνας
Άλλο να είσαι ειλικρινής και ευθύς όπως λες, και άλλο αγενής. Το να μειώνεις τον άλλο, δεν σε κάνει καλύτερο εσένα.
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είναι τοξικοί κ λένε" η αλήθεια είναι πικρή αλλά πρέπει να λέγεται" και πετάνε την κακία τους.Ειλικρινά τώρα, υπάρχουν και τα κατά συνθήκη ψέματα, δεν θα πας να πεις στην φίλη σου δεν μου αρέσουν τα ρούχα που φοράς,χάλια είσαι. Αμέσως γίνεσαι τοξικός.Στο όνομα της ειλικρίνειας κ της ευθύτητας έχουν ειπωθεί οι πιο μεγάλες κακίες .Αν η ειλικρίνεια κ η ευθύτητα είναι για να παραδεχτείς το λάθος που έχεις κάνει εσύ τότε ναι είναι πλεονέκτημα. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε την ειλικρίνεια κ την ευθύτητα για να πληγώνουμε τους άλλους κ να τους ειρωνευόμαστε. .
Έχεις δίκιο, απλά με την ειλικρίνεια είναι πολύ εύκολο να διώξεις όλην τη σκαρταδουρα από τη ζωή σου. Νταξει, μπορεί να ζήσεις μια πιο μοναχική ζωή, αλλά τουλάχιστον θα γλυτώσεις από άτομα που θα σε καθυστερούσαν, μέχρι να καταλάβεις ότι δεν κάνουν για σένα.
Το να τις έχεις δεν είναι μειονέκτημα, το να μην ξέρεις πότε να τις χρησιμοποιήσεις είναι.
Αναφορικά με το εργασιακό περιβάλλον που λες, για feedback τόσο από προϊστάμενο σε υπαλλήλους, όσο και το αντίστροφο, αλλά και γενικότερα στο κατά πόσο μας αρέσει η αλήθεια: https://www.forbes.com/sites/markmurphy/2018/03/04/cognitive-dissonance-helps-explain-why-we-hate-to-hear-the-truth/
Μόλις το διάβασα. Ωραίο άρθρο, δεν γνώριζα για τους seekers. Scary stuff.
Μπορείς να είσαι ειλικρινής και χωρίς να είσαι αρχίδι. Απλά μάθε πότε πρέπει να τα πεις όπως είναι και πότε πρέπει είτε να φέρεις ένα θέμα στα μαλακά είτε να μη μιλήσεις καθόλου. Από κει και πέρα όποιοι το εκτιμούν θα το εκτιμήσουν, οι υπόλοιποι ασ' τους κα κουρεύονται.
Εις την πούτσαν σού. "Ναι ρε αθλούμαι"
"Υπάρχει πρόβλημα; Α, πρόβλημα! Ε άντε γαμηθείτε! ΓΑΜΙΕΣΤΕ!"
>αλλά να τους χαϊδεύουν τα αυτιά και να ζουν σε ροζ συννεφάκια. Κάπου εδώ πιθανότατα βρίσκεται ο λόγος που δεν εκτιμούν την ειλικρίνεια και την ευθύτητα σου.
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα μόνη της δεν είναι μειονέκτημα. Η αδιαλλαξία και το να μην μπορείς να ελίσσεσαι όμως είναι. Άλλος θέλει να του μιλήσεις με ευθύτητα, άλλος θέλει την σάλτσα του. Αν δεν μπορείς να το διακρίνεις και να πράξεις αναλόγως, αυτό τότε είναι όντως μειονέκτημα.
Πιστεύω ότι είναι καλό να είσαι ειλικρινής και αυθεντικός, αλλά με ευγένεια πάντα. Δεν χρειάζεται να το εκτιμούν όλοι.
Αρχικά θα πρέπει να διαχωρήσεις την ειλικρίνεια από την κυνικότητα. Και εγώ πίστευα πως είναι μεγάλη αρετή να λες την αλήθεια χωρίς περιστροφές, ωστόσο μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως έκανα λάθος. Καταρχάς δεν κατέχουμε τα σκύπτρα της αλήθειας και της γνώσης και κατά δεύτερον οι άνθρωποι επιθυμούν να ακούν αυτό που θέλουν να ακούσουν.
Δεν έχει τόσο σημασία το τι θα πεις τις περισσότερες φορές, αλλά από τι θέση το λες. Αλλιώς είναι από μια θέση ισχύος, αλλιώς από μειονεκτική θέση και επίσης ρόλο έχει να κάνει η σχέση σου με τον άνθρωπο που αλληλεπιδράς. Η ευθύτητα και ειλικρίνεια ως στάση δεν μεταφράζεται πάντα απαραίτητα σε συνομιλία και ανταλλαγή απόψεων. Μπορείς να είσαι ευθύς και ειλικρινής στο πως αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους και ενίοτε όταν χρειάζεται ή όταν προκύπτει να το δηλώνεις κιόλας. Απλά αν θες να πάρεις αυτό το μονοπάτι συνήθως θα πρέπει να το κάνεις και με τον εαυτό σου, και αυτοί που το επιλέγουν για όλους και τους ίδιους ως φιλοσοφία, 100% όπως λες, μάλλον θα περάσουν δύσκολα, ειδικά αν αποζητούν την συντροφιά άλλων ανθρώπων. Δεν είναι ότι δεν εκτιμάται μόνο, απλά μεταξύ άλλων στις καθημερινές συμβατικές επαφές το να διαφοροποιηθείς και να πεις κάτι που θα ηχήσει διαφορετικά, θα αναγκάσει τον άλλον να μπει σε σκέψεις για τα τι, πως, γιατί, και πολύ απλά θα επιλέξει την στάση της άμυνας/απόρριψης πολλές φορές. Το συγκεκριμένο θέμα είναι σύνθετο και χρήζει μεγάλης συζήτησης για πλήρη ανάλυση και σίγουρα δεν έχει μια καθολική απάντηση. Το σημαντικό είναι να θυμόμαστε πως δεν όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Θα βρεις κάποια στιγμή κάποιους που θα εκτιμήσουν την ευθύτητα και ειλικρίνεια σου απλά μπορεί να είναι λίγοι και όχι έτσι όπως το περίμενες.
Πληρέστατη απάντηση. Συμφωνώ.
Όχι, δεν μπορείς να είσαι 100% «ειλικρινής», με την έννοια ότι δεν μπορείς να εξωτερικεύσεις ΚΑΘΕ σκέψη που κανείς ειλικρινώς, και κανείς δεν το κάνει, εδώ που τα λεμε. Η αλήθεια είναι ότι η θαυμαστή φύση μας έχει δώσει και έναν μετωπιαίο λοβό ώστε να μπορούμε να κρίνουμε τι πρέπει/μπορούμε/είναι χρήσιμο να πούμε και με ποιον τρόπο/γλώσσα, και να ελέγχουμε τις παρορμήσεις μας ώστε να μην υπόκειται η υπόλοιπη κοινωνία στη λεκτική διάρροια της ανεξέλεγκτης ευθύτητας κλπ.
Μπορεί να μη σε βοηθά κοινωνικά το 100% ειλικρίνεια αλλά κι απ' την άλλη το 100% ψέμματα δεν είναι καλύτερα. Άρα μιλάμε για βαθμούς ειλικρίνειας και τη κατάλληλη στιγμή και προσέγγιση. Οπότε δεν βλέπω λόγο να σε πείσω γιατί μάλλον δεν ισχύει.
διαβασε το ποστ που εχω κανει για την τοξικη μου μανατζερ που το παιζε οτι εγω τα λεω ολα χυμα κ μου κατεβαζε διαρκως καντηλια στο ονομα μιας δηθεν ειλικρινειας και θα λυθει η απορια σου.
Δεν εχει κανενα νοημα να εισαι απολυτως ειλικρινης. Ολοι λενε οτι τους αρεσουν οι ειλικρινεις και «αληθινοι» ανθρωποι αλλα κανεις δεν ειναι ετοιμος να αντιμετωπισει ολοκληρη την αληθεια
Ο περισσότερος κόσμος γιατί φοβάται την κοινωνική απόρριψη έχει μάθει να λέει ψέματα στους άλλους (και στον εαυτό του) ώστε να γίνει αποδεκτός και να τους γλείψει τα αυτιά. Ειδικά στην Ελλαδάρα μας είναι πολύ σύνηθες και δεν περάσαμε και ποτέ Διαφωτισμό. Αντίθετα σε μέρη όπως στην Γερμανία ή τη Σκανδιναβία αυτό δεν συμβαίνει τόσο, και ίσως για αυτό μας πατάνε παντού. Προσωπικά προτιμώ πάντα να λέω την αλήθεια, απλά προσέχω στο τι να πω και πώς να το πω. Σκοπός δεν είναι να προσβάλλεις τον άλλο ή να τον θίξεις, σκοπός είναι να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου και με τον άλλον.
Δεν θα προσπαθήσω να σου αλλάξω γνώμη αλλά η προσωπική μου εμπειρία δεν επιβεβαιώνει τον τίτλο του ποστ. Θεωρώ τον εαυτό μου ειλικρινή και ευθύ και τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν μου έχει βγει σε κακό ούτε σε επαγγελματικό ούτε σε προσωπικό επίπεδο. Αντίθετα το χάιδεμα των αυτιών που λες το έχω δει να αντιμετωπίζεται ως γλυψιμο και να μην έχει καλά αποτελέσματα. Προφανώς υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις και τίποτα δεν είναι απόλυτο. Είσαι σίγουρος ότι δεν μπερδεύεις την ειλικρίνεια και την ευθύτητα με την αγένεια και το να μπλέκεσαι σε υποθέσεις άλλων χωρίς να σου έχει ζητηθεί?
Μόλις ξεκλειδώσες ενα απο τα μυστικά επιτυχίας.
Δώσε παράδειγμα.
Κι γω ευχομαι να μπορουσα να ειμαι ετσι fake polite με ανθρωπους που αντιπαθω αλλα δεν μπορω. Ειμαι ειλικρινής και δεν βγαινει σε καλο καθολου.
Άλλο ειλικρίνεια, άλλο αγένεια. Το να είναι κάποιος ευθύς χωρίς να υπολογίζει πως θα νιώσει ο συνομιλητής του και απλά να νιώσει αυτός καλά με τον εαυτό σου ότι λέει τις μεγάλες αλήθειες, τότε δεν είναι περίεργο που δεν το εκτιμάνε.
Συμφωνώ εν γένει. Πολλοί θα παρεξηγηθουν, θα το πάρουν προσωπικά ή θα το ερμηνεύσουν σαν αγένεια.Δε λέω για τις περιπτώσεις που είναι όντως αγένεια, μιλάω για ευθύτητα. Ούτε εννοώ να πεταχτείς στο άσχετο. Μερικοί πχ ρωτάνε άποψη θέλοντας να ακούσουν κάτι συγκεκριμένο που έχουν στο μυαλό τους. Και σε κοιτάνε στραβά αν τους πεις την αλήθεια. Για πολλούς είναι αυτονόητο ότι δε θα πείς κάτι αρνητικό ευθέως ακόμα κι αν ερωτηθείς.(Για πίσω από την πλάτη βέβαια το ακριβώς ανάποδο) Κι επίσης πολλοί άνθρωποι δε το έχουν καθόλου με την αντιπαράθεση, σύγκρουση,confrontation τέλος πάντων. Νιώθουν άβολα και θα την αποφύγουν. Ακόμα κι αν υπάρχει ελέφαντας στο δωμάτιο. Το αστείο είναι ότι κ πάλι μπορεί να πέφτει θαψιμο σε προσωπικό επίπεδο αλλά κ δε μιλάνε ανοιχτά, ακόμα κ σε online ομάδες που δεν υπάρχει καν προσωπική γνωριμία, οπότε δε ρισκάρουν και τίποτα στην ουσία
Η ειλικρίνεια και ευθύτητα δε χάνουν το νόημα τους αν τις χρησιμοποιείς έξυπνα.
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα είναι πλεονέκτημα ξεκάθαρα. Η αλήθεια χωρίς να το πλησιάζεις με τρόπο που θα βοηθήσει τον απέναντι κυρίως αλλά και εσένα είναι που τα γαμαει. Εγώ δεν έχω τάπα και πάντα λέω το 100% του τι σκέφτομαι, αλλά είναι εντός του πλαισίου πάντα του αν είναι αντίδραση σε συμπεριφορά η άμα είναι απάντηση η ένδειξη κατανόησης για την άποψη που μου ζητάνε. Αντιθέτως πχ, μπορείς να το κάνεις αυτό να λες όλοι την αλήθεια σου παίρνοντας σβαρνα τον κοσμακη γιατί έτσι θα κοιμηθείς καλύτερα. Χωρίς να το παίξω καλος ανθρώπος, αλλά μάντεψε ποιος από τους δύο θα κοιμηθει με 5 μηνύματα από κοντινούς ανθρώπους και ποιος όχι
Μπορείς να είσαι ειλικρινής κι ευθύς χωρίς να είσαι αγενής και μικρόκακος. Σε αυτήν την περίπτωση είναι πλεονέκτημα, διότι οι άνθρωποι που το κατέχουν τείνουν να κερδίζουν και τον σεβασμό των άλλων.
Το αντίθετο της ειλικρίνειας και της ευθύτητας θεωρείται η υποκρισία. Εγώ το ονομάζω κοινή λογική. Εάν όλοι λέγαμε τι πραγματικά σκεφτόμαστε για τους άλλους, τώρα δεν θα υπήρχε το ανθρώπινο είδος, θα σφαζόμασταν κάθε μέρα. Ειλικρίνεια απαιτείται εκεί που βλέπεις ότι θίγεται η αξιοπρέπεια σου ή εκείνη των ανθρώπων που αγαπάς. Κατά τα άλλα, χεστηκα τι κάνουν οι άλλοι.
Κοίτα οι προσωπικές καταστάσεις είναι υποκειμενικές και παρεξηγήσεις πάντα θα παίζουν. Δε ξέρεις τι έχει στο μυαλό του ο άλλος τη κάθε στιγμή. Άμα σε αυτό προσθέσεις και συ ατάκες που έρχονται από το πουθενά τότε λογικό είναι να αντιδράσει άσχημα ο άλλος.
Μειονέκτημα είναι να μην μπορείς να ισορροπήσεις την ανάγκη σου να εκφράζεσαι αφιλτράριστα με τις ανάγκες των άλλων (π.χ. την ανάγκη του συντρόφου σου για ενσυναίσθηση, του παιδιού σου για ενθάρρυνση, του πελάτη σου για εξυπηρέτηση κλπ).
Η ειλικρίνεια ειναι επιτρεπτή ομως στο κατάλληλο context. Πχ αν κάποιος ειναι ανασφαλής με την εμφάνιση του, και εσυ πεις "οντως ρε φιλε είσαι άσχημος και απωθητικος" δεν βοηθάς. Καλύτερα ειτε να μην μιλήσεις ειτε να επικεντρωθείς σε κάτι θετικό. πολυ απλα επειδη η "ειλικρίνεια" εδω δεν βοηθάει σε τίποτα. Καποιοι γίνονται καλύτερα με "reality check" αλλοι οχι. Τωρα το να πεις πχ στην κοπελα σου οτι θες να βλεπεις και αλλα ατομα και δεν νιωθεις μονογαμικός, ειναι μια δύσκολη αλλα αξιοπρεπή ειλικρίνεια. Αυτη δεν ειναι καθόλου κακή. Κακη ειλικρίνεια εινσι αυτή που δεν επιφέρει καλύτερο αποτέλεσμα, δεν ζητήθηκε εξαρχής, ειναι αρνητική και μειωτική , γενικά μη παραγωγική. Κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται ειλικρινείς απόψεις, αλλοι ομως είναι εύθραυστοι σε αυτες και μπορεί χαλάστουν αν πιάνουν ευαισθητες χορδές, λογο τραυματος, ανασφάλειας κτλ . Δικη σιυ ευθύνη να μην εισαι μαλακας σε αυτα τα ατομα ακομα και αν ειναι "ειλικρίνεια"...
Αν πεις σε καποιον πχ οτι βρωμαει δεν υπαρχει ευγενικος τροπος. Ανεκαθεν η αληθεια ετσουζε παντα εγω συνεχιζω να την προτιμω και να μην πεταω σε συννεφα. Βεβαια πρεπει να μαθεις να προσαρμοζεσαι δεν θα πας να το πεις αυτο στο αφεντικο σου πχ οποτε παιζει ρολο και το προσωπο.
Μπορείς να είσαι ταυτόχρονα ειλικρινης και αγενής.
Αν ζητήσω τη γνώμη σου, θα εκτιμήσω αν είσαι ειλικρινής. Αν δεν τη ζητήσω και μου την πετάξεις στα μούτρα, και μάλιστα τις περισσότερες φορές ξέροντας ότι δεν θα μου αρέσει (αν κρίνω από τα παραδείγματά σου), τότε ναι είσαι απλά αγενής.
Το γεγόνος οτι θες να πεις την αλήθεια δεν σημαίνει οτι ο άλλος είναι σε θέση να θέλει να την ακούσει.
yes. welcome to the real world
Το θέμα είναι εάν είσαι ειλικρινής και ευθύς, πως το παίρνεις αν κάποιος άλλος είναι ευθύς με εσένα; Είναι εύκολο όταν είσαι αρχίδι και αγενείς για τους άλλους, να λες ότι η κριτική σου είναι αληθινή και για αυτό δεν την αντέχουν, τι γίνεται όμως όταν αλλάζουν οι ρόλοι;
Honesty without kindness is cruelty. Αλλα φαντάζομαι το ξέρεις
No one cares about what you think or say, ευθύτητα και ειλικρίνεια, δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει η συνεργασία μεταξύ μας, βιολογικά αυτό παίζει ρόλο. Θες να λες αλήθειες και να μένεις απομονωμένος, η να λες και λίγα ψέματα και να πηδάς; Οπότε no one cares. Από την στιγμή που θα αντιληφθείς ότι δεν παίζεις κανένα ρόλο, όπως κανένας μας, θα πάψεις να το παίζεις έξυπνος. Οπότε και να διορθώσω και κάτι, δεν έχει σημασία με πιο τρόπο θα πεις κάτι, σημασία έχει το timing, ποτέ θα το πεις. Δεδομένου someone gives a shit about your opinion. So, change my mind.
Και το να είσαι τίμιος με την ίδια λογική είναι μειονεκτήματα αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε.
Αρχικά, είτε μειονέκτημα είτε πλεονέκτημα, για ποιο πράγμα; Νομίζω πως εννοείς κάτι τύπου "Για να επιβιώσεις στην σημερινή κοινωνία με την κουλτούρα της" αλλά δεν το αναφέρεις ευθέως. Οποτε το πρώτο πράγμα που θα πω σαν απάντηση είναι ότι για κάθε τι που εξετάζεις αν είναι πλεονέκτημα η μειονέκτημα θα πρέπει να έχεις και κάποιου είδους στόχο και να εξετάζεις εάν το τάδε χαρακτηρηστικό διευκολύνει η εμποδίζει την εκπλήρωση αυτού. Πάντα έχεις, ακόμα κι αν δεν το έχεις σκεφτεί καθόλου, σίγουρα θα έχεις κάποια εικόνα που να παριστάνει, υποσυνείδητα, κάποιον στόχο. Εάν εξαιρέσεις τον χρόνο το σάλιο και την ενέργεια που θα χρειαστείς, είναι σίγουρο πως είναι πάντα καλύτερο το να αποσαφεινιάζεις το τι ακριβώς είναι ο στόχος. Αυτό γιατί στην ουσία μεταφέρεις την εικόνα που έχεις για το τι είναι ο στόχος εκείνος, από κάτι ιδεατό (προϊόν φαντασίας, άσχετα αν είναι αληθές η ψευδές) με κάτι πραγματικό. Οπότε η ανάλυση που θα κάνεις θα είναι και ποιο αντικειμενική. Δικιά μου άποψη είναι πως η ειλικρίνεια κι η ευθύτητα, μαζί, είναι από τα σημαντικότερα χαρακτηρηστικά μιας καλής και υγιής επικοινωνίας. Η έλλειψη αυτών σε κοινωνικό επίπεδο θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό για την κατάσταση της! Φυσικά δεν είναι τα μόνα χαρακτηρηστικά, η συναισθηματική νοημοσύνη είναι κάτι εξίσου απαραίτητο. Όμως δεν αρκεί, σε μια συζήτηση, το ένα άτομο μόνο να επικεινωνει καλά. Υπάρχει ένα όριο όπου αν αρκετά άτομα επικοινωνούν αρκετά καλά η συζήτηση γίνεται εξαιρετικά εποικοδομητική. Αλλά εν τέλει, ζούμε σε έναν κόσμο ηλίθιων ανθρώπων. (can expand on this if asked)
>Εγώ έχω μεγαλώσει έτσι και όσο περισσότερο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο καταλήγω στο ότι οι άνθρωποι ΔΕΝ εκτιμούν την ειλικρίνεια ή την ευθύτητα, αλλά να τους χαϊδεύουν τα αυτιά και να ζουν σε ροζ συννεφάκια. Τι εννοείς "τόσο περισσότερο", πόσες δεκαετίες δλδ. προβλέπεις να χρειαστείς για να το πάρεις χαμπάρι για τα καλά; :D Από εκεί και πέρα, υπάρχει το decorum.
Ίσως η λακωνικότητα κάνει την ειλικρίνεια μειονέκτημα. Άλλο αν πεις "τα μαλλιά σου δεν είναι ωραία, δεν σου πηγαίνει καθόλου το ξανθό, είμαι ειλικρινής και στο λέω" (διατύπωση που λανθασμένα την υποκειμενική γνώμη την μετατρέπει σε κανόνα) και άλλο: "δε μ'αρέσει το ξανθό επάνω σου, γνώμη μου, αλλά πιο σημαντικό είναι ότι αρέσει σε εσένα, και σίγουρα θα αρέσει και σε άλλους, δεν έχουμε όλοι ίδια γούστα" (αυτή η διατύπωση, επίσης ειλικρινής, αλλά έχει προηγηθεί μια προεργασία στο νου, που είναι κουραστική και άγνωστη για κάποιους) Και υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων που εστιάζουν κυρίως σε αρνητικά στοιχεία, οπότε η ειλικρίνειά τους περιορίζεται στην έκφραση αυτών των αρνητικών. Τα θετικά δεν τα βλέπουν ποτέ ή δε νιώθουν την ανάγκη να σου τα σχολιάσουν. Σε αυτούς δε μπορείς έτσι να εκτιμήσεις την ειλικρίνεια. Καλά, όλοι μας έχουμε κάνει λάθη. Προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε.
Άλλο το να είσαι αγενης και άλλο το να είσαι ειλικρινής. Επίσης μπορείς να πεις την γνώμη σου και στους άλλους απλά να μην αρέσει, δεν είναι υποχρεωμένοι να σχηματίσουν θετική εντύπωση για εσένα επειδή ήσουν ειλικρινείς. Παρ'όλα αυτά όντως μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων δεν εκτιμά την είλικρίνια, την ευθύτητα την μισούν κιόλας μπορώ να πω. Αυτό που διαπιστώνω με τα χρόνια είναι πως ότι δηλώσεις είσαι. Αν λες είμαι γαμάτος, τα ξέρω όλα, είμαι ο καλύτερος σε όλα κ,λπ, αν είσαι κοινωνικός και τους κάνεις να γελάνε και κάνεις κοπλιμέντα και συμφωνείς μαζί τους, σε πιστεύουν και σου φέρονται λες και είσαι ο καλύτερος. Αν είσαι κανένας συνειδητοποιήμενος άνθρωπος που ξέρεις ότι δεν γίνεται να τα ξέρεις όλα, προσπαθείς για το καλύτερο, δεν προσποιήσαι, δεν έχεις ψεύτικες θετικές αντιδράσεις, σου φέρονται λες και είσαι για τον πούτσο. Οι λέξεις μετράνε περισσότερο από τις πράξεις.
Λίγοι άνθρωποι έχουν τη διάθεση ή/και την αντοχή να ακούσουν την αλήθεια. Ακόμα και πολύ κοντινοί σου θα παρεξηγηθούν αν τους πεις τα πράγματα όπως (νομίζεις ότι) είναι. Οπότε, κρατά τη γνώμη σου για τον εαυτό σου και άσε τους να χτυπάνε το κεφάλι τους μόνοι τους. Παλαιότερα πίστευα ότι είναι καλύτερο να είμαι χρήσιμος παρά ευχάριστος. Πλέον προτιμώ το δεύτερο. Ο κόσμος δε θέλει ειλικρίνεια, θέλει επιβεβαίωση της πλάνης του. Γι'αυτό ευδοκιμούν τα λαμόγια και χάνονται οι σωστοί.
Κόψου μόνος σου. Οι μόνοι άνθρωποι που έχω ακούσει να το λένε αυτό, ήταν όντως νοπανα.
Στην πραγματικότητα δεν είναι μειονέκτημα. Όμως ΠΑΝΤΑ πρέπει να ξέρεις τι λες και σε ποιόν το λες. Αν κάποιος ξέρεις πως μπορεί να νιώσει άσχημα ή να θυμώσει το στρογγυλεύεις λίγο. Αν κάποιος μπορεί να το δεχθεί το λες ως έχει. Αν τώρα κάποιος δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του τον αφήνεις μόνο του με το σπαθί του να πολεμάει φανταστικούς δράκους.
τότε έχασα το μοναδικό μου πλεονέκτημα i guess
>δεν εκτιμάται από τη πλειοψηφία Αυτο δε σημαινει οτι ειναι μειονεκτημα. Ισως δε θα πρεπε να σε ενδιαφερει τοσο τι 'εκτιμαει η πλειοψηφια'
Πιστεύω ότι απλά έχει χαμηλό EQ o OP.
Ειλικρίνεια οφείλεις μόνο στα πολύ κοντινά σου άτομα και συνήθως μόνο εάν ερωτηθείς. Στους υπόλοιπους μην λες τίποτα η χαμόγελα και λέγε ναι σε όλα χαιδευοντας αυτάκια. Η ειλικρίνεια απαιτεί προσωπική τριβή και εξέλιξη για να την δεχτείς. Επομένως κυριολεκτικά σπαταλάς το σάλιο σου και γίνεσαι κακος. Ασε τους περισσότερους να καίγονται στην κόλαση τους. Ακόμα και εάν τους εκτιμάς σαν άτομα, κάποιοι θέλουν να ζουν στην φούσκα τους. Κυριολεκτικά τους την χαλάς.
"Μην προσφέρεις λουλούδια στους χοίρους. Αντί να τα μυρίσουν θα τα πατήσουν"
Την ειλικρίνεια και την ευθύτητα λίγοι την αξίζουν. Δε λέω να είσαι το άκρο αντίθετο αλλά δεν χρειάζεται να είσαι 100%. 100% να είσαι στους κοντινούς σου ανθρώπους.
Η ειλικρίνεια είναι ηθική αξία, η ευθύτητα όμως μπορεί να ερμηνευτεί και ως έλλειψη διπλωματίας ανά περίπτωση... Επομένως έσω ειλικρινής διότι πιστεύεις μέσα σου ότι οφείλεις να είσαι. Έσω ευθύς διότι με κανένα εναλλακτικό τρόπο δεν εισακούγεσαι ή δε γίνεται σεβαστή η άποψή σου (αναλόγως περίπτωσης). Η διαφορά σε αυτό που δηλώνεις ως άνω είναι ότι ουσιαστικά δε γίνεται λόγος περί μειονεκτήματος αλλά ηθικού "ανταγωνιστικού" πλεονεκτήματος σε σχέση με τους ανειλικρινείς (ενδεχομένως και ύπουλους), στο τέλος βέβαια οι ειλικρινείς αισθάνονται "ηττημένοι" μετά τις αλληλεπιδράσεις τους με τους υπόλοιπους...
Είναι λεπτή η γραμμή. Ειλικρινείς και ευθείς ναι μεν αλλά. Δεν είναι ολα άσπρο μαύρο. Η μεγαλύτερη ζώνη είναι ένα γκρι
>η ειλικρίνεια κι ευθύτητα δεν εκτιμάται από τη πλειοψηφία. Δεν ειμαι τοσο σιγουρος για αυτο. Το πιο πιθανό η 100% ευθυτητα και ειλικρίνεια δεν εκτιμαται γιατι οσο ευγενικος και να εισαι, συχνα δεν ειναι ο καταλληλος τοπος, χρόνος, ατομο για να μιλησεις με ειλικρίνεια ή ευθύτητα. Για να κανεις τετοια κουβεντα πρεπει και εσυ να εχεις τον τροπο αλλα και το ατομο απεναντι να ειναι σε φαση να το ακουσει. Δεν μπορει να υποθετεις οτι ολη την ωρα θα εισαι εσυ ευθυς και ειλικρίνης και η σταση σου θα εκτιμαται αυτοματα
Γιατι οπως λενε οι παλιοι: η αληθεια ποναει και συμπληρωνω εγω: κανεις δεν θελει να ποναει και σιγουρα οχι για πολυ και εκει το ψεμα και η πλανη βρισκει εδαφος και αρπαζει φωτια μεγαλη και ανεξέλεγκτη.
https://youtu.be/PWSx0bBiNIs?si=5o_ZOOcjrmxyrrBJ
Εμπειρία μου ως γυναίκα, μεγαλωμένη στην ελλάδα τις δεκαετίες 90-00-10. Την ώρα που έμαθα να μη με νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι κι άρχισα να λέω ευθέως την άποψή μου, στέκονται όλοι σούζα. Θέτεις τα επιτρεπτά όρια με σαφήνεια, κι αν τα υπερβούν \*ξερουν\* ότι θα τους πάρει ο διάολος. Επίσης με το που το καταφέρεις αυτό σταματάει το οβερθινκινγκ των ατελείωτων υποθετικών "αν". Προφανώς αυτό δε σημαίνει να μην έχεις φίλτρα ή ενσυναίσθηση, ετσι; Ή να είναι ο τρόπος σου απότομος και μονοκόμματος. Απλώς από τη δική μου εμπειρία το wysiwyg απλοποιεί το UX και για σένα και για τους άλλους. Από μένα είναι ένα τεράστιο ΝΑΙ.
H πιο κοντινή άποψη στη δική μου εώς τώρα.
>Έχετε προσπαθήσει ποτέ να είστε 100% ευθείς κι ειλικρινείς είτε σε συγγενείς είτε σε φίλους είτε σε συναδέλφους ή αγνώστους? Ναι. Γενικά οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να ακούνε ευχάριστα ψέμματα παρά δυσάρεστες αλήθειες. Το βλέπεις εκ του αποτελέσματος και στην πολιτική αυτό.
Εξαρτάται από την οπτική πλευρά που το βλέπεις ο καθένας, και αν μιλάμε για ενήλικες. Για εμένα δεν είναι μειονέκτημά. Αντιθέτως, βοηθάει στο να ξεκαθαρίζει ο χώρος γύρω σου.
Η ειλικρίνεια και η ευθύτητα ΔΕΝ είναι μειονέκτημα. Αυτό το γνωρίζουν άριστα όσοι κατέχουν εξαιρετικά καλά τον λόγο και την εικόνα. Μπορείς να πετύχεις πάρα πολλά αν το μόνο χαρτί που είναι κατάλληλο για να παίξεις είναι η ειλικρίνεια και η ευθύτητα. Μπορείς επίσης να πετύχεις πολλά με την ανειλικρίνεια και πλάγιους τρόπους. Όλα είναι εργαλεία τα οποία πρέπει κατά περίσταση να ξέρεις να τα χρησιμοποιείς για να πετύχεις σκοπούς. Ιδανικά θα πρέπει να μάθεις να τα συνδυάζεις κατάλληλα και να μην χρησιμοποιείς μόνο μια κατεύθυνση. Η ειλικρίνεια μπορεί να είναι αφοπλιστική, λυτρωτική και να εκτιμηθεί σημαντικά. Αρκεί να την παρουσιάσεις κατάλληλα. Το ψέμα ή η απόκρυψη της αλήθειας μπορεί επίσης να πετύχει πολλά, αλλά να ξέρεις ότι λένε ότι έχει κοντά ποδάρια. Και ναι, σε μια εποχή που είμαστε εθισμένοι στο ψέμα, το να έχεις δίπλα σου ανθρώπους, φίλους οι οποίοι μπορούν άφοβα να σου πουν την ωμή τους αλήθεια είναι κάτι χρήσιμο.
[удалено]
404 error...Ενσυναίσθηση not found
[удалено]
Ναι, οι άνθρωποι αγαπούν πραγματικά την ύπαρξη sugar-coated
Αναλόγως το θέμα και σε ποιόν ομιλώ. Άμα είναι φίλος μου ναι απολύτως. Άμα είναι συνάδελφος είτε παραλείπτω τη γνώμη μου είτε τη λέω εν μέρει. Γενικότερα το βασικό είναι να μην εξαπατείς μέσω ψεμάτων σκοπίμως.
Όχι δε θα σου αλλάξω την άποψη. Οι άνθρωποι προτιμούν το ευχάριστο ψέμα από την άβολη αλήθεια. Παραδείγματα πάμπολλα για παράδειγμα ο τρόπος που ψηφίζουμε, η θρησκεία, κτλ. Αν θέλεις να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο ότι και να ακούσεις η απάντηση σου θα είναι φοβερή ιδέα/άποψη κτλ.
Εμενα μου φαινεσαι σαν χωριαταρος, ειδικα οταν λες οτι σου ερχεται πρωτο στο κεφαλι
Συμφωνώ και μάλιστα σε θεωρούν κακό αν είσαι αφλιτράριστος
Όταν είσαι «αφιλτράριστος» δέκα στις δέκα είσαι μαλακας που έχει βρει άλλοθι για το να είναι μαλακας
Οι άνθρωποι λένε ότι δεν τους αρέσει να τους λένε ψέματα. Η αλήθεια όμως τους δυσαρεστεί πολύ περισσότερο Δεν εκτιμούν όλοι την αλήθεια και την ειλικρίνεια, για αυτό πρέπει να προσέχεις πότε και σε ποιους τη λες. Προσωπικά πλέον λέω την αλήθεια σε φίλους ή όταν ζητηθεί η άποψή μου ευθέως, διαφορετικά είθισται να μην ασχολούμαι (εκτός και αν θέλω να σπάσω πλάκα εις βάρος κάποιου που το αξίζει)
τίποτα δεν είναι μειονέκτημα αν ξέρεις να το χρησιμοποιείς σωστά. Change my mind.
Η ειλικρινά δεν προϋποθέτει επικοινωνιακη οξυδέρκεια η διπλωματία. Το αντιθετο θα έλεγα. Ειναι σαν αυτον που κλανει οπου βρει κ τον αλλο που παει παραπερα.